Tegenwoordig ben ik docent, instructeur en geef ik lezingen. En dat terwijl ik als kind geen normale zin kon uitspreken. Dankzij de Del Ferro methode ben ik tot op de dag van vandaag stottervrij. Graag bedank ik jullie nogmaals voor de wijze lessen.

Ik spreek automatisch met zo hier en daar een verspreking, maar dat kan ik goed relativeren. Met de Del Ferro methode in handen kan ik goed met ‘spannende’ situaties overweg, iets wat ik voor de cursus niet kon. Dat voelt goed.

Ik zat gevangen in een kooi, heb vervolgens leren vliegen en momenteel kan ik soms heerlijk meewaaien met de wind. Ik hoef er niks voor te doen. Soms moet ik even wat bijfladderen of bijsturen in de goede richting, en daarna kan ik weer lekker verder zweven met mijn ogen dicht, cruise-control aan en genieten.

Ik ben een super gelukkige vrouw, want het gaat echt fijn. De oefeningen maken mij blij en ik pas ze nog steeds toe, omdat ik daar veel rust uit haal tijdens een ontzettende drukke tijd op het werk.

Ik heb al 2 stagiaires ingewerkt en wauw wat ben ik trots dat ik dat nu kan doen. Wat word ik daar zelfverzekerd van.

Ook ben ik een weekendje weg geweest met m’n man en het is zo fijn dat ik alles kan bestellen wat ik wil.

Wat een weekend!

Vrijdag na thuiskomst van de 5-daagse stottertherapie moest ik gelijk boodschappen doen. Bij de kassa probeerde ik te timen dat ik precies bij het groeten naar de uitademing zou gaan. Het leek te lukken, alleen ging de kassière precies op mijn timing nog even iets zeggen tegen de vorige klant. Daardoor groette ze mij precies voor mijn rustpauze.

Ik knikte maar en probeerde een andere timing te vinden. Het lukte totaal niet, waardoor ik alles maar met een knikje heb gedaan. Ik vond het een negatieve ervaring en voelde me even net zo gevangen als altijd. Maar al snel kon ik dat van me afzetten.

Dezelfde avond ging ik oefenen met voorlezen, wat ik ook heb gefilmd. Het ging super vloeiend, wat voor mij echt de grootste overwinning van de hele cursus was. Hardop voorlezen was altijd mijn grootste nachtmerrie, met 5 à 6 stotters per zin en na 3 zinnen stikte ik bijna. Zelfs alleen lukte het me nooit.

Ik kan nog niet goed onder woorden brengen hoe de Del Ferro methode mij heeft bevrijd. En ik dank God in Jezus naam dat ik totaal bevrijd ben van de beklemming en gevangenschap van het stotteren.

Na analyse van mijn opnames van het voorlezen, ging ik meer focussen op luider spreken en nog duidelijker articuleren. Op de opnames leken mijn lippen nog bijna stil te staan.

Ik oefen de Del Ferro methode fase 4 nu veel thuis door het hardop uitspreken van bijbelteksten die ik uit mijn hoofd weet. Die film ik ook. Luider spreken en articulatie zijn hier ook mijn aandachtspunten.

Afgelopen zaterdag heb ik veel thuis hardop gelezen en fase 4 geoefend met de camera aan.

Vrijdagavond besefte ik trouwens: ik ben aan het vergeten wat moeilijke woorden en zinsconstructies waren. Wauw!

Zondag ben ik naar de kerk gegaan en heb ontzettend veel gepraat met broeders en zusters. Sommigen heb ik eerst uitgelegd wat de Del Ferro methode is. Ik heb die dag wel 10-12 keer moeten stoppen met praten. De tel raakte ik kwijt, maar ik heb ook nog nooit zoveel gepraat op één dag.

Ik merk trouwens met gospel meezingen, dat mijn stem veel luider en krachtiger klinkt. Met zingen had ik nogal een krakende stem, nu niet meer.

Maandag ga ik op de connectgroep van mijn kerk een stukje hardop voorlezen voor ongeveer 20 mensen. Ik ben van plan om volgende week zondag tijdens de kerkdienst een stukje hardop voor te lezen uit de bijbel.

Nogmaals bedankt voor jullie hulp bij het overwinnen van het stotteren en elke keer als ik getuig over het overwinnen van het stotteren, zal ik de Del Ferro methode noemen!

Ik had nooit verwacht dat de Del Ferro methode zo diep zou gaan. Ergens ging ik ervan uit dat ik nieuwe trucjes in mijn toolbox zou krijgen, waarmee ik mijn stotteren wat meer zou kunnen bedwingen. Vooral wanneer ik voor de zoveelste keer in een diep dal zou zitten over mijn stotteren.

Vanaf dag één van de stottertherapie zat het tempo erin. Dat moest ook, want we hadden ‘maar’ 5 dagen om ons de methode eigen te maken. Dat vond ik prettig.

Wel merkte ik na de vierde dag, dat ik de groep bleef gebruiken om de geleerde stappen te automatiseren. Dat betekent dat het dagelijks leven voor mij de grote challenge zal gaan worden.

Het was genieten van de inzet van de docenten. En ook weer niet. Ze doorzagen mij. Bedankt Ingrid, dat je mij doorzag en daarmee mij soms even spiegelde. Dat vond ik pittig, maar ook prettig (achteraf…).

Dank Dennis, dat je die lieve jongen bent, en daarna weer even mij kon zeggen waar het op stond. Jij bent geen zachte heelmeester.

Ik wil jullie ook bedanken voor de middag waar we het over identiteit hebben gehad. Ik ben nu 44 jaar, heb veel gelezen en gedaan rondom dit thema, maar dit kwam binnen. Dat was voor mij een ‘momentje’ van bewustwording.

Tijdens de cursus ben ik mezelf tegengekomen. De instelling van overleven heb ik wel, maar hard werken om er echt iets van te maken is iets dat ik nog niet eigen ben. Ik heb dat echter nu wel goed voor ogen.

Ik kan met de Del Ferro methode mijn droom van stottervrij spreken nu gaan waarmaken. Daarvan ben ik overtuigd. Wel mag ik nog ‘even’ hard werken om mij de stappen eigen te maken en te automatiseren, ook op de plekken waar dit wat pittiger zal zijn voor mij.

Concreet is er nu al iets veranderd: ik merk dat ik controle heb over mijn spreken door het toepassen van de Del Ferro methode. Er is dan geen ruimte meer om te stotteren. Dat maakt mij bewust dat stottervrij leven zeer zeker mogelijk is.

De enige vraag voor mij is dan ook: geef ik mezelf de ruimte om in elke situatie de Del Ferro methode toe te passen, om daarmee meer en meer de persoon te worden die ik wil zijn.

Ik geniet enorm van de stappen die ik gezet heb in de afgelopen periode. Dingen die voor de cursus een ramp waren voor mij of waar ik tegen op zag, beginnen al vanzelfsprekend te worden omdat ik nu vloeiend spreek!

Graag geef ik een voorbeeld, omdat het goed laat zien wat vloeiend spreken met mij doet. Tijdens grote atletiekwedstrijden was ik bang om te stotteren of zelfs bang om te winnen vanwege een eventueel interview.

Drie weken terug won ik goud bij het verspringen op het NK. Niet eens omdat de vorm zo goed was, maar omdat ik in mijn hoofd alleen met de wedstrijd bezig was. Het is geweldig dat ik zo snel vooruit ga met vloeiend praten en dat het ook zo’n positieve impact heeft op mijn leven!

Met ADHD en een diagnose van Gilles de la Tourette, leek de uitdaging groot om mijn zoon van het stotteren af te helpen. Ik had gekozen voor de privécursus, maar toen mijn zoon begon, startte er ook een groep kinderen van zijn leeftijd.

In overleg besloten we dat Louis de kans moest krijgen in deze groep te participeren. Dit bleek een schot in de roos. Zijn zelfvertrouwen schoot omhoog en zijn sociale vaardigheden bloeiden op.

Verbazingwekkend genoeg kon hij door de ademhalingstechnieken en concentratieoefeningen van de Del Ferro methode stoppen met zijn ADHD medicatie. De tics, eerder gedacht als Gilles de la Tourette, bleken gerelateerd te zijn aan het stotteren en verdwenen met de methode. Ik ben ongelofelijk trots en dankbaar voor dit resultaat.

Voordat ik bij Del Ferro kwam was mijn zelfvertrouwen om te praten heel laag. Ik heb daardoor heel weinig gesproken. Maar sinds ik bij Del Ferro terechtkwam, heb ik er veel meer plezier in om te praten. Dat komt mede door de goede lessen van Patrick. Hiervoor ben ik hem heel dankbaar.

Naar mijn weten waren de thema’s zo goed, omdat ze zo goed in elkaar overliepen. Ze waren leerzaam en soms confronterend. Maar hierdoor durf ik nu ook veel meer. Ik spreek meer en ben ook niet meer de Lars zonder zelfvertrouwen.

Mijn droom om goed te worden in de installatietechniek komt hierdoor dichterbij. Vanaf nu word ik de Lars met een glimlach op mijn gezicht. Hiervoor wil ik naast Patrick ook Stefan en Jeroen bedanken. Jullie hebben mij hier ook doorheen gesleept. Jullie zijn echt goede vrienden van me geworden.